Laatste dag

Om half negen heb ik een afspraak met Joan. We bespreken wat ik deze weken heb gezien en ervaren. Ik ga dit verder uitwerken en spreek af het aan haar door te sturen. Daarna ga ik mijn koffers inpakken. In de ochtend ga ik nog even naar het huis waar de kleinste kinderen nu zijn. Ook ons sponsorkindje is daar. Ik maak nog wat foto’s en de kinderen worden steeds drukker en enthousiaster. Ze gaan kunstjes voor me doen op de bank. Ze staan op hun hoofd en gieren van de lach. Mijn kleine vriend Brian komt ook nog even bij me. Na die tijd zit ik nog even in het zonnetje en overdenk hoe snel deze weken weer zijn gegaan. Het was weer een hele speciale en prachtige tijd. Rond half vier komen Marnix en Annemieke terug. Ze zijn vandaag gaan golven en lunchen. Marnix blijft nog even kletsen tot we vertrekken. Ook Johan, Renee, Jet en Marjon komen naar het huis om afscheid te nemen. Maaike rijdt de auto voor en met passen en meten gaat alles erin. Al hoop ik niet dat we heel hard moeten remmen omdat ik dan bedolven zal worden door zware koffers. We gaan goed op tijd weg omdat er de laatste tijd veel file is. Bij Thika staan we een uur vast maar daarna rijden we redelijk door en zijn goed op tijd op het vliegveld. Daar sluiten we in een lange rij aan om onze koffers af te geven. We hebben nog tijd om wat te eten. We zitten in het nieuwe gedeelte van het vliegveld. Mooie nieuwe terminal met winkels en leuke restaurantjes. Het vliegtuig zit helemaal vol en we hebben een half uur vertraging. Wat normaal niet erg is maar we moeten overstappen in Parijs en hebben hiervoor maar een uur. Van slapen komt niet veel voor Annemieke en mij. Haha al ben ik net in slaap gevallen als het ontbijt komt. Wel lekker toch dat ene uurtje, daar knap ik al van op. We vragen of we als eersten het vliegtuig uit mogen omdat we nog maar een half uur hebben voor de overstap. Helaas kan dit niet. Annemieke en ik komen huffend en puffend bij de gate aan maar natuurlijk is het vliegtuig al weg. We worden heel netjes meteen omgeboekt naar de volgende vlucht. In Nederland hebben we al snel onze koffers. Job komt mij ophalen. We zijn blij om elkaar weer te zien. Mijn mooie volwassen zoon! We laden nog even de tassen uit Annemieke haar koffer en dan wordt het afscheid nemen. Ik heb echt een hele leuke tijd gehad samen met Annemieke. Drie jaar geleden hebben we elkaar leren kennen in Kenia en eigenlijk hebben we in de tussentijd elkaar maar eenmaal gezien. Toch voelt het heel vertrouwd en kunnen we veel met elkaar delen in Kenia. Zij weet heel veel over de organisatie, waar ik dan ook weer van leer. Job stelt voor om eerst even koffie te drinken. En dan komen ineens mijn moeder en Anneke aanlopen. Echt leuk! Ik kan meteen wat van mijn verhalen kwijt en foto’s laten zien. En dan op naar huis. Steffie komt Job ophalen en we drinken nog even koffie. Als ze weg zijn bedenk ik dat dit de eerste keer is dat ik thuiskom van een vakantie sinds ik alleen woon. Na een korte nacht neem ik eerst maar een douche en kruip nog lekker een uurtje mijn bed in. Wat ben ik blij dat ik deze weken weer mee heb mogen maken. Het is zo’n andere wereld en ik heb zoveel bewondering voor de mensen daar en voor Marnix. Ik hoop dat iedereen genoten heeft van mijn verhalen en de waarde inzien van alles wat Macheo en KOP doen. Zij zijn blij met elke donatie. Dus weet je niets meer te vragen voor bijv. je verjaardag dan kan je altijd voorstellen om geld te geven en dit in te zamelen om dit project te steunen. (sorry, een kleine suggestie van mijn kant omdat het zo belangrijk is!) Het geld is zo hard nodig. Ik ga het geld wat ik heb ontvangen van jullie n.a.v. mijn brief overmaken naar deze twee organisaties voor het tienermoeder project. Iedereen heel erg bedankt. Ook voor de kleertjes, speelgoed en het meeleven tijdens mijn reis. www.macheo.org en www.kopkenya.nl