Scholen

We staan op tijd op en beginnen deze dag maar met tosti’s in de koekenpan. En een bakje muesli. Vandaag gaan we met een aantal anderen naar de meest afgelegen scholen. Helaas is de auto stuk dus moeten we wachten tot die gemaakt is. Voor ons niet erg want Leo is snipverkouden. We willen dit weekend misschien een safari maken dus dat gaan we, terwijl we wachten op de auto, bespreken met Jorine die net is aangekomen. Ze werkt twee dagen bij Macheo en slaapt dan in het vrijwilligershuis. Grappig dat Leo tegen haar zegt “ O, jij komt bij ons logeren vannacht?” Hij voelt zich dus al helemaal thuis in het huis.
Rond elf uur kunnen we vertrekken. Bernard is de chauffeur. Maaike, Julie, Faith en iemand voor sponsoring gaan mee. We stoppen “even” voor een telefoonkaart voor ons en zowaar het lukt!
Daarna begint de tocht door de ananas plantages van Del Monte. Ik dacht dat die dingen aan bomen hingen maar ze liggen eigenlijk op de bladeren. Weer wat geleerd.
Na bijna een uur en veel hobbelige wegen door mooie natuur komen we precies tijdens lunchtijd bij de eerste school aan. Het is een school die nog niet zo lang in het programma zit. En dat dit wel nodig is is duidelijk te zien. We worden eerst in de kamer van de hoofdmeester ontboden en worden gevraagd het gastenboek te tekenen. Daarna krijgen we een rondleiding. Leo is allang vertrokken want die ziet genoeg om te fotograferen. Het is een school in een heel arm gebied, de kinderen moeten soms twee uur lopen om op school te komen. Vaak op blote voeten. En geen ouder die ze brengt. Ze leggen de weg met hun broertjes of zusjes af. Meestal zonder ontbijt. In de ochtend krijgen ze dan porridge en tussen de middag een lunch. Hier zorgt Macheo voor. De kleren van de kinderen zijn vaak gescheurd en ze hebben een lege blik in hun ogen. Ze krijgen een groot bord ugali met bonen. Vaak de enige maaltijd van die dag. Ook zijn er vijftig kinderen die geen eten krijgen omdat zij thuis nog wel eens te eten hebben. Ik heb Leo zoveel kunnen vertellen over mijn ervaringen van twee jaar geleden. Maar om het met je eigen ogen te zien en te ervaren is heel anders. Hij zegt dat hij blij is dat hij een camera voor zijn gezicht heeft want de emoties zitten hoog.
Toch heeft hij ook veel lol met de kinderen en krijgt ze aan het lachen. Zeker als hij een oude man fotografeert die onder een boom zit en tegen hem zegt dat hij vast de oudste leerling is.
Op weg naar de volgende school geeft Maaike ons veel uitleg en zien we hoe haar dingen nog steeds aangrijpen ondanks dat ze al langer bij Macheo is . De keuzes die gemaakt moeten worden zijn vaak kiezen uit twee kwade.
Zo bezoeken we nog twee scholen. In een van de scholen worden we eerst toegezongen. Later doen we met zijn allen de polonaise en leren ze ons een lied met allerlei gebaren. Wat een vrolijkheid bij deze kinderen. Wat een verschil met de eerste school. Goed om te zien. We hebben weer een mooie tocht terug die ook erg gezellig is. Er wordt gezongen en we leren elkaar onze taal. Onderweg kopen we avocado’s en bananen.
Lekker voor vanavond. Ik heb namelijk een groetencurry gemaakt die erg pittig is. Na deze dag is het voor ons moeilijk omschakelen zeker als we het over een safari hebben. We besluiten om hierover de keuze tot morgen uit te stellen.