Feest ambassade

Om negen uur vertrek ik naar Kiandutu. Het heeft weer heel erg geregend vannacht. Gelukkig hebben we de 4wheel drive mee. Anders waren we echt vast komen zitten. Ik ga met Gladys mee de wijk in. We bezoeken een aantal van de moeders die voor een sterilisatie zijn gegaan afgelopen maandag. Iedereen voelt zich eigenlijk weer redelijk. De dag ervoor hadden ze nog wel veel last gehad. Van een van de moeders zit een zoontje van een jaar of tien chapati te bakken met de andere kinderen om hem heen. De moeder ligt op bed haar kindje te voeden. Ik koop vijf chapati en vraag aan Gladys of ik de kinderen allemaal een stuk mag geven. Als laatste bezoeken we een meisje wat voor de achtste keer zwanger is. Haar eerste kindje is na twee maanden overleden. Daarna heeft ze zes miskramen gehad. Deze zwangerschap heeft ze een bandje om de baarmoedermond gekregen om deze gesloten te houden. Ze heeft op advies van de arts veel op bed gelegen en rustig aan gedaan. Ze is zwanger van een tweeling, vandaag precies veertig weken. Wat echt lang is voor een tweeling. Op dit moment heeft ze geen nieuwe afspraak staan, ze moet wachten tot de bevalling begint. Dit lijkt me erg onverstandig. Dus Gladys en ik overleggen dat Gladys nogmaals bij haar gaat kijken en evt. met haar meegaat naar het ziekenhuis. Het is die dag zo vreselijk modderig in Kiandutu. Zelfs op mijn stevige schoenen moet ik uitkijken dat ik niet onderuit ga. Gladys loopt op een paar gympjes en geeft aan graag laarzen te hebben voor dit soort dagen. Samen met alle social workers ga ik in de matatu terug naar Macheo. Zij moeten daar zijn voor een vergadering. Thuis ga ik eerst een lekkere douche nemen, want ik voel me best vies met al die modder. Daarna maak ik een lekkere pan soep van een pompoen en de groenten en zoete aardappel. Daarbij maak ik brood met een prutje van avocado, tomaat, ui en knoflook. Er komen die avond twee mensen bij ons eten. Om kwart over zes verzamelen we om naar Nairobi te gaan. Daar zijn we uitgenodigd om Koningsdag op de ambassade te komen vieren. Wij gaan bij Noortje in de auto. We komen in een behoorlijke file terecht. Het is natuurlijk donker als we aankomen en er staan al behoorlijk wat auto’s. Vanuit de tuin horen we de muziek al. We moeten eerst door een scan en worden daarna bij de deur welkom geheten. Daarna lopen we door een tentengang naar de tuin. Hier is ook alles overdekt omdat het regentijd is. Het is erg druk. Er zijn ook een aantal standhouders zoals de KLM. We nemen allemaal wat te drinken en als snel zien we de eersten van ons groepje met een echte Hollandse zak patat met mayonaise lopen. Héérlijk! Ik dwaal daarna wat rond op het terrein. Ik moet er eerst altijd een beetje inkomen op zo’n feest. De ambassadeur heeft een praatje en daarna zingen we met zijn allen het eerste couplet van het Wilhelmus. Daarna gaan we met zijn allen de dansvloer op en daar blijven we tot Marnix ons komt halen om weg te gaan. Iedereen vindt het eigenlijk jammer dat we weg moeten. We hebben heerlijk gedanst, gezongen en zelfs een polonaise gelopen. Onder genot van bitterballen, kaas en nog meer Nederlandse lekkernijen. Een geslaagde avond.